Wschodnia Słowacja

Slovaquie d'est

Tym razem opowiem Wam o małym kraju Europy centralnej. Często niedocenianym i pomijanym w naszych wakacyjnych planach – niesłusznie! Ten piękny, górzysty kraj zaskakuje na każdym kroku. Dlatego też postanowiłam poświęcić tej tematyce więcej niż jeden wpis. Zacznę od mojej zimowej podróży. Moje słowackie przyjaciółki bardzo sprytnie zaplanowały ledwie czterodniową podróż, dzięki czemu mogłyśmy zobaczyć naprawdę wiele.

Cette fois-ci, je vais vous dire quelque mots à propos d’un petit pays d’Europe Centrale. Il est souvent non apprécié et omis à nos plans de vacances – injustement! Ce pays à la montagne nous surprend à chaque pas. C’est pourquoi j’ai décidé de lui consacrer plus qu’une entrée. Je vais commencer par mon voyage d’hiver. Mes amies slovaques ont plannifié bien un voyage de quatre jours. Grace à elles, nous avons pu voir vraiment beaucoup.

Zaczęłyśmy od stolicy – Bratysławy. Dotarłyśmy tam wieczorem, jest to jednak świetna pora na podziwianie pięknie oświetlonego miasta (jednak nie na dobre zdjęcia) Obowiązkowo trzeba wybrać się na stare miasto. Jest pięknie zagospodarowane. Jestem pewna, że urzekną Was tamtejsze małe słowackie sklepiki, których przeurocze wystawy przyciągają wzrok na długi czas. Błądząc w tamtych okolicach zaczęłyśmy wspinać się na wzgórze, na którym stoi Bratysławski Zamek – wizytówka stolicy. Stamtąd można podziwiać rozległą panoramę całego miasta. Widać nawet tereny Austrii.

Nous avons commencé par la capitale – Bratislava. Nous y sommes arrivées pendant le soir. Mais quand même c’est le bon temps pour admirer la ville illuminée (mais pas pour les photos). Il faut obligatoirement visiter le centre historique. Je suis sûre que vous seriez charmés par les petits magasins dont les vitrines pittoresques nous attirent pour des longs moments. En errant dans les rues, nous sommes montées sur la colline où se trouve le Château de Bratislava – carte de visite de la capitale. Là, nous pouvons admirer le panorama de la ville. Et nous voyons même les terrains de l’Autriche.

Skoro już o Austrii mowa, będąc tak blisko Wiednia, koniecznie trzeba się tam wybrać! Z Bratysławy możemy wsiąść w pociąg i po niespełna dwugodzinnej podróży znajdziemy się w samym centrum Wiednia. To zdecydowanie nie jest miasto, gdzie jeden dzień wystarczy nam, aby wszystko zobaczyć. Jednak lepiej jest skorzystać z noclegu w Bratysławie, ceny są zdecydowanie niższe. Zwiedzanie zaczęłyśmy od słynnego pałacu Shönbrunn. Tam właśnie mieszkała cesarzowa Sissi, której sława do tej pory rozbrzmiewa w całym Wiedniu. W Shönbrunnie spędziłyśmy dobrych kilka godzin, pomimo zimy rozległe ogrody i piękne widoki zatrzymały nas tam wyjątkowo długo. Następnie zwiedziłyśmy centrum Wiednia. Liczne zabytki i pyszna kawa umiliły nam to austriackie popołudnie. Na pewno wrócę tam kiedyś, aby dokładniej przyjrzeć się temu pięknemu miastu.

À propos de l'Autriche, en étant si près de Vienne, il faut y aller! De Bratislava, nous pouvons prendre le train et après moins de deux heures, nous serons au centre de Vienne. Certainement, ce n’est pas une ville où une journée suffirait à voir tout ce qu’y est intéressant. Mais en tout cas, c’est mieux de chercher un logement à Bratislava, comme les prix y sont plus bas. Nous avons commencé la visite par le palais de Shönbrunn. C’est là où avait habité l’impératrice Sissi. Nous pouvons encore trouver des traces de sa gloire à Vienne. À Shönbrunn, nous avons passé quelques heures car les jardins et la vue magnifique nous y ont arrêtées pour longtemps. Ensuite, nous avons visité le centre de Vienne. L’après-midi était très agréable grâce aux nombreux monuments intéressants à Vienne et au café delicieux. Sûrement, je vais y revenir pour explorer mieux cette ville magnifique.

Po powrocie do Bratysławy planowałyśmy już kolejne punkty podróży, mniejsze malownicze słowackie miejscowości. Jako pierwszą odwiedziłyśmy Bańską Szczawnicę. To chyba jedno z moich ulubionych słowackich miasteczek. Na ulicach nie było żywego ducha, a one same wydawały się być przeniesione w czasie. Mogłyby być inspiracją dla Charlesa Dickensa.  Zbaczając z głównej drogi można było podziwiać widok na góry. Bliżej centrum ulokowany były urokliwe stare antykwariaty i kawiarenki  „z duszą”, jak na przykład Divná Pani, którą serdecznie polecam.

Après la rentré à Bratislava, nous étions prêtes à réaliser les points suivants de notre voyage. Alors, quelques plus petits villages slovaques. Le premier, c’était Banská Štavnica – mon préféré! Dans les rues, il n’y a personne. Il semble que ces rues ne viennent pas de notre temps. Elles pourraient être une ispiration pour Charles Dickens. En s’écartant de la rue principale, nous avons pu admirer les montagnes. Plus près du centre, il y a de vieux magasins d’antiquités et des cafés pitoresques, comme Divná Pani que je vous recommande. 

Po bajkowej Bańskiej Szczawnicy, udałyśmy się do Bańskiej Bystrzycy. To już zupełnie inna historia. Miasto z atmosferą studencką, gdzie wszędzie spacerują młodzi ludzie. Oczywiście, jak to na Słowacji, otoczone górami. Jest to miejsce, gdzie możemy się odprężyć i poznać wielu nowych ludzi. Słowacy są bardzo miło nastawieni w stosunku do turystów.

Après Banská Štavnica, nous avons visité Banská Bistrica. Tout les deux sont très différentes. Bistrica est une ville d’étudiants où les jeunes se promenent partout. Bien sûr, comme c’est la Slovaquie, la ville est entourée de montagnes. C’est un lieu où on peut se reposer et faire de nouvelles connaissances. Les Slovaques sont très gentils pour les touristes.

Na koniec naszej podróży udałyśmy się na mroźną Orawę, blisko polskiej granicy. Mimo, że w większości Europy były plusowe temperatury, tam chodziliśmy w śniegu po kolana. Słowacja to jeden z moich ulubionych punktów na mapie Europy i zawsze chętnie tam wrócę na pyszne bryndzové haluški  przepijane borovičką. 

À la fin de notre voyage, nous sommes allées voir Orava, près de la frontière polonaise. Même si dans toute l’Europe, les temperatures ont été élevées, là il y avait de la neige. La Slovaquie est un de mes points préférés sur la carte d’Europe et je vais y revenir avec plaisir pour goûter encore bryndzové haluški  et Borovička.

Dziękuję za zdjęcia Simonie

Wesołych Świąt! 

Joyeux Noël!

Z okazji świąt chciałam podziękować wszystkim czytelnikom za zainteresowanie i życzyć Wam wszystkiego co najlepsze! Obyście spędzili tegoroczne święta w miłej atmosferze, nie ważne czy jesteście w domach z bliskimi, czy w świątecznej podróży. Wesołych Świąt!

Je voudrais vous remercier, mes chers lecteurs de votre attention et je vous souhaite tout le meilleur! Que l’ambiance de Noël soit merveilleux, n’importe où vous êtes , soit chez vous avec vos proches, soit dans le voyage. Joyeux Noël!

La dolce vita!

 

Dziś bierzemy na tapetę Włochy - centrum europejskiej turystyki. Gdziekolwiek nie pojedziemy, tam natkniemy się na masę zwiedzających. Italia kusi słońcem, morzem, kuchnią, śpiewnym językiem... Mogłabym wymieniać bez końca. Niestety jeżeli chodzi o moje doświadczenia, udało mi się ledwie podejrzeć jak wygląda włoska dolce vita. Zanim jednak opowiem Wam o moim zimowym weekendzie, postanowiłam porozmawiać z Agatą - blogerką, która pasjonuje się kulturą Italii. Więcej o niej pod tym adresem > http://voyageitalien.blogspot.com/

Aujourd'hui, je voudrais m'occuper de l'Italie - le centre du turisme européen. N'importe où nous sommes dans ce pays, nous allons y trouver plein de visiteurs. L'Italie nous séduit avec son soleil, sa mer, sa cuisine, sa langue mélodique... Je pourrais l'énumérer sans arrêt. Malheureusement, s'il s'agit de mes expériences, je ne pourrais que jeter un coup d'oeil sur la dolce vita italiana. Avant de vous raconter mon weekend d'hiver, j'ai décidé de parler à Agata - une blogeuse, qui est passionnée par la culture italienne. Vous trouverez plus d'infos sur ce sujet là > http://voyageitalien.blogspot.com/

Kilka pytań do Agaty:

Dlaczego fascynują Cię właśnie Włochy?

Ponieważ bardzo lubię ten język. W dodatku jestem pasjonatką kultury włoskiej i interesuje mnie historia Półwyspu Apenińskiego.

Jakie są twoje ulubione miejsca w Italii?

Włochy nie są krajem jednorodnym. Są podzielone na dwie części: północ i południe. Południe kocham bardziej. Tam właśnie możemy dobrze zjeść a ludzie są otwarci i spontaniczni. Na południu możemy poczuć atmosferę prawdziwych Włoch.

Wszyscy kochamy włoska kuchnię. Jaka jest pierwsza rzecz, którą musimy zjeść po przyjeździe do Włoch?

Oczywiście pizza! To obowiązkowy punkt programu. Prawdziwa pizza pochodni z Neapolu i to właśnie tam jest najlepsza. Można ją kupić na ulicy za jedyne 1 euro!

Gdzie planujesz pojechać następnym razem?

Chciałabym bardzo odwiedzić Sycylię. Jeszcze nigdy tam nie byłam, a marzy mi się spróbować specjalności tamtejszej kuchni i odwiedzić znane miejsca.

Quelques questions à Agata:

Pourquoi es-tu tellement fascinée par l'Italie?

Parce que la langue italienne me plaît beaucoup. En plus je suis une pasionnée de la culture et de l'histoire de la Penisule Italienne.

Quels sont tes lieux preférés en Italie?

L'Italie n'est pas un pays homogène. Elle est partagée en deux parties : le nord et le sud. Celle du sud me plaît le plus. Je pense que là, on mange bien, les gens sont très ouverts et spontanés. Là, on peut sentir l'ambiance de la vraie Italie.

Nous sommes tous amoureux de la cuisine italienne. Quelle est la première chose qu'il faut goûter après notre arrivée en Italine?

La pizza, bien sûr! C'est un point obligatoire du programme. La vraie pizza est née à Naples. C'est là qu'elle est la plus délicieuse, particulièrement avec de l'huile d'olive. On l'y vend dans les rues pour seulement 1 euro!

Quel sera ta prochaine destination en Italie?

J'aimerais bien visiter la Sicile. Je n'y ai jamais été et je voudrais goûter les spécialités de la cuisine sicilienne et visiter tous les endroits pour lesquels elle est connue.

Mój weekend we Włoszech / Mon weekend en Italie

Moja zimowa podróż była bardzo krótka ale też intensywna. Udało mi się zobaczyć aż trzy piękne miasta w zaledwie trzy dni. Niestety nie zdążyłam się im lepiej przyjrzeć, gdyż czas nas gonił. Niemniej jednak przywiozłam stamtąd kilka fotek, którymi  chcę się z Wami podzielić.

Mon voyage d'hiver était très court mais aussi intensif. J'ai réussi à voir trois jolies villes en à peine trois jours. Malheureusement je n'ai pas pu les découvrir plus en profondeur à cause du manque de temps. Toutefois, j'y ai pris quelques photos que je voudrais partager avec vous.

Pierwszym celem był Mediolan. Miasto pełne atrakcji i zabytków znanych na całym świecie. Powyżej widzicie Duomo czyli Katedrę Narodzin św. Marii. Jest to najsłynniejsza budowla we Włoszech. Oprócz tego koniecznie należy zobaczyć najsłynniejszą operę świata - La Scalę! Jeśli już mówimy o legendarnych miejscach to nie pomijajmy znaczenia Mediolanu w świecie mody. Miło przejść się galerią, gdzie swoje butiki mają najsłynniejsi projektanci mody. Nie zapominajmy także o piętnastowiecznym zamku Sforzów, który był siedzibą tego słynnego rodu.

Notre première destination a été Milan. La ville où il y a plein d'attractions et de monuments connus dans le monde entier. Ci-dessus vous voyez Duomo, la Cathédrale de Milan. C'est le bâtiment le plus connu en Italie. À part cela, il faut obligatoirement voir La Scala - l'opéra le plus connu du monde! Si nous parlons des endroits légendaires, il ne faut pas oublier la signification de Milan dans le milieu de la mode. C'est très intéressant de passer par la gallerie où on peut admirer les boutiques des créateurs de mode les plus connus. Enfin, nous pouvons retrouver un peu d'histoire dans le château de Sforza, venant du quinzième siècle et qui se trouve au centre de Milan. Là, la famille de Sforza a eu sa résidence.

Po kilku godzinach w Mediolanie szybko udaliśmy się do Pavii. W tym małym miasteczku panuje studencka atmosfera. Nie bez powodu wiele młodych ludzi z całego świata wybiera właśnie Pavię. Stary gmach uniwersytetu robi wspaniałe wrażenie. Studenci podczas przerw mogą się przechadzać po dziedzińcu czy też licznych, starodawnych korytarzach. Niesamowita podróż w czasie - dla szczęściarzy nawet na co dzień!

Après quelques heures à Milan, nous sommes allés vite à Pavia. Dans cette petite ville, nous avons retrouvé l'ambiance d'une ville étudiante. Ce n'est pas sans raison que les jeunes gens du monde entier choisissent Pavia. Le vieux bâtiment de l'Univerité est vraiment impressionnant. Pendant les pauses, les étudiants peuvent se promener dans la cour ou dans les couloirs anciens. C'est un vrai voyage dans le temps - imaginez que pour certains, c'est le quotidien.

Na sam koniec zostawiliśmy sobie Turyn.  Mimo iż pogoda nie dopisała miło było popatrzeć na słynną, monstrualną wierzę  górującą nad Turynem. Ciekawość zmusiła mnie, aby się tam udać. Co tam zastałam? Muzeum filmu! Świetna zabawa na ładnych parę godzin i przy okazji dobry pomysł na przeczekanie deszczu :)

À la fin, il nous reste Turin. Malgré le temps pluvieux, c'était très agréable d'admirer la tour immense qui domine le panorama de Turin. La curiosité m'a poussée à y aller. Et qu'est-ce que j' y ai trouvé? Le musée du film! C'était très amusant, même pendant quelques heures et en plus - c'est une bonne idée pour attendre le soleil :)

Merci pour les photos à Liliana et Agata.

Deszczowy Amsterdam

Amsterdam pluvieux

Jesienią tego roku wybrałyśmy się na weekend do Amsterdamu. Nie miałyśmy jakiś wielkich planów, chciałyśmy po prostu poczuć atmosferę tego miasta, pospacerować wzdłuż kanałów, wypożyczyć rower, zobaczyć czym są słynne coffee shopy :) Dwudniowy spacer okazał się niezapomnianym weekendem. Byłyśmy zachwycone zderzeniem tylu kultur w jednym miejscu! Amsterdam to miasto tolerancji!

En automne, cette année, nous avons décidé d'aller passer un weekend à Amsterdam. Nous n'avions pas des grands plans, juste celui de sentir un petit peu l'ambiance de cette ville, de faire une promenade le long des canals, d'emprunter une bicyclette et de voir ce que c'est un coffee shop :) Cette promenade de deux jours s'est avérée un weekend inoubliable. Nous avons été ravies de voir un mélange de cultures. Amsterdam est une ville de tolérance!

Jaką przyjąć strategie żeby w tak krótkim czasie dowiedzieć się czegoś o stolicy Holandii. Postanowiłyśmy wybrać się na tzw Free Walking Tour. Cała piesza wycieczka z przewodnikiem  trwa cztery godziny, jednak gwarantuję, że nie nudziłyśmy się nawet przez chwilę! Przewodnik z powodzeniem zabawiał publikę nie tylko anegdotkami o Dzielnicy Czerwonych Latarni ale też sypał żartami jak z rękawa. Wystarczy zapisać się przez Internet i stawić się na Dam Square o umówionej godzinie.

Quelle serait la stratégie de la visite pour pouvoir découvrir le plus que possible de la capitale des Pays-Bas? Nous avons décidé de suivre le Free Walking Tour. Cette visite pédestre dure 4 heures, mais je vous guarantis que nous ne sommes pas énuyées une minute! Le guide amusait le public non seulement avec des anecdotes de Red Lights District, mais aussi il plaisantait tout le temps comme un vrai comédien. Il faut juste s'inscrire sur Internet  et venir à l'heure présicée à Dam Square au centre d'Amsterdam.

Warto napisać słów kilka o słynnych kamieniczkach. Mówi się, że wejść po schodach w Amsterdamie to nie lada wyzwanie (potwierdzam). Są bardzo wysokie i wąskie. Gdy się przyjrzymy, zobaczymy, że kamienice nie stoją pod kontem prostym do podłoża, ale są nieco pochylone w stronę frontu. Dlaczego? Bo kiedy mieszkaniec Amsterdamu kupi sobie lodówkę, marne szanse na wniesienie jej do mieszkania schodami. Łatwiej przez okno! À propos okien, mieszkańcy chętnie chwalą się swoim życiem prywatnym przez co nie zasłaniają okien. Kotary, żaluzje, okiennice.... tego nie zobaczycie w Amsterdamie.

Il faut écrire quelques mots sur les édifices connus de la ville. On dit que monter les escaliers à Amsterdam n'est pas facile (je suis d'accord). Ils sont très hauts et étroits. Si nous regardons bien, nous pouvons remarquer que les édifices sont un peu penchés en avant. Pourquoi? Parce que quand un habitant achète un frigo, il n'y a pas de chance de l'apporter par les escaliers. C'est mieux d'utiliser la fenêtre! À propos des fenêtres, les habitants font volontiers part aux autres de leurs vies privées, ils ne voilent jamais les fenêtres. Les volets, les rideaux... ne les cherchez pas à Amsterdam.

Kanały! Mówi się, że Amsterdam to Wenecja Północy. Jednak to Holendrzy o wiele lepiej rozwiązali kwestie architektoniczne miasta. Murowane kamienice o solidnych fundamentach świetnie trzymają się na tym podmokłym terenie. Być może niedługo będziemy mówić, że Wenecja to Amsterdam Południa. Wszystko dlatego, że Amsterdam położony jest w depresji, innymi słowy został wyrwany morzu. Dzięki pompom osuszającym możemy teraz cieszyć oczy miastem na wodzie. Jakby tego było mało w Amsterdamie ciągle pada deszcz! To przez morski, wilgotny klimat. Parasol i kalosze - elementy obowiązkowe!

Les canals. On dit que Amsterdam est la Venise du Nord. Cependant, ce sont les Hollandais qui ont le mieux résolu la question architecturale de la ville. Les édifices maçonnés de fontation solide sont stabiles sur ce terrain submergé. Peut -être bientôt va-t-on dire que Venise est l'Amsterdam du Sud. C'est parce que Amsderdam est liée à une dépression, et donc elle est arrachée de la mer. Grâce aux pompes séchantes et la technique avancée nous pouvons admirer cette ville sur l'eau. En plus, à Amsterdam il pleut tout le temps! C'est à cause du climat maritime. Un parapluie et des bottes en caoutchouc sont indispensables!

Jak już zmokniemy wystarczająco aby mieć dość spacerów, uciekamy do barów. To co w Holandii najlepsze to sery i piwa. Oczywiście najsłynniejszym piwem jest Heineken, ale polecam wybrać jedno z lokalnych. Poniżej na zdjęciu moja propozycja. Jeśli zobaczycie to piwo w Amsterdamie, nie wahajcie się złożyć zamówienie!

Quand nous sommes assez mouillés pour en avoir marre, des promenades, nous allons aux bars. Ce qui est le meilleur aux Pays-Bas, ce sont les fromages et les bières. Bien sûr, la bières la plus connue c'est Heineken, mais je vous recommande de goûter une des bières locales. Ci-dessous, vous voyez ma proposition. Si vous la voyez à Amsterdam, n'hésitez pas à la commander!

Wreszcie rowery. To jedyne miasto w Europie gdzie rowery mają pierwszeństwo, nawet przed pieszymi. Tak naprawdę prawie w ogóle nie widać tam samochodów, wszyscy poruszają się rowerami, nawet kiedy leje. Może dlatego mieszkańcy Amsterdamu mają takie nienaganne sylwetki.

Les vélos! C'est la seule ville de l'Europe où la priorité dans les rues est aux vélos, même avant les piétons. En fait, il n'y a pas trop de voitures, tout le monde se déplace en bicyclettes, même quand il pleut. C'est peut-être pour cette raison que les Hollandais ont des silhouettes si sveltes.

A co dla turysty z krwi i kości, biegającego po muzeach. Otóż, nie lada gratka. Amsterdam proponuje nam masę muzeów, najbardziej znane to muzeum Van Gogha i Anny Frank. Warto też zobaczyć Muzeum Narodowe. Czuć tutaj ducha Rembrandta. Można tez obejrzeć wnętrza wielkich, starych kościołów. Zajrzyjcie też na Plac Beginek, jednak należy pamiętać, żeby zachować tam absolutną ciszę. Tutejsze domy zamieszkane są przez samotne kobiety.

Et pour les vrais touristes toujours courant dans les musées? Amsterdam vous propose une multitude de musées. Les plus connus sont le Musée de Van Gogh et le Musée d'Anne Frank. Il faut voir aussi le Musée National. Vous pouvez y sentir l'esprit de Rembrandt. En plus, il y a pas mal de vieilles églises, vous pouvez découvrir leurs intérieurs. Il faut voir la Place de Béguinage, mais il faut que vous le faissiez en silence. Les maisons sont toujours habitées par les femmes solitaires.

Podsumowując, według mnie Amsterdam to miasto o niepowtarzalnej atmosferze jakiej nie poczujecie nigdzie indziej na świecie. Albo ją pokochacie, albo znienawidzicie. Ja ją pokochałam!

Pour finir, selon moi, Amsterdam est une ville d'ambiance extraordinaire que vous n'éprouverez nulle part ailleurs. Vous allez l'aimer ou détéster. Moi, je l'aime!

Dziękuję Justynie za zdjęcia.