Wschodnia Słowacja

Slovaquie d'est

Tym razem opowiem Wam o małym kraju Europy centralnej. Często niedocenianym i pomijanym w naszych wakacyjnych planach – niesłusznie! Ten piękny, górzysty kraj zaskakuje na każdym kroku. Dlatego też postanowiłam poświęcić tej tematyce więcej niż jeden wpis. Zacznę od mojej zimowej podróży. Moje słowackie przyjaciółki bardzo sprytnie zaplanowały ledwie czterodniową podróż, dzięki czemu mogłyśmy zobaczyć naprawdę wiele.

Cette fois-ci, je vais vous dire quelque mots à propos d’un petit pays d’Europe Centrale. Il est souvent non apprécié et omis à nos plans de vacances – injustement! Ce pays à la montagne nous surprend à chaque pas. C’est pourquoi j’ai décidé de lui consacrer plus qu’une entrée. Je vais commencer par mon voyage d’hiver. Mes amies slovaques ont plannifié bien un voyage de quatre jours. Grace à elles, nous avons pu voir vraiment beaucoup.

Zaczęłyśmy od stolicy – Bratysławy. Dotarłyśmy tam wieczorem, jest to jednak świetna pora na podziwianie pięknie oświetlonego miasta (jednak nie na dobre zdjęcia) Obowiązkowo trzeba wybrać się na stare miasto. Jest pięknie zagospodarowane. Jestem pewna, że urzekną Was tamtejsze małe słowackie sklepiki, których przeurocze wystawy przyciągają wzrok na długi czas. Błądząc w tamtych okolicach zaczęłyśmy wspinać się na wzgórze, na którym stoi Bratysławski Zamek – wizytówka stolicy. Stamtąd można podziwiać rozległą panoramę całego miasta. Widać nawet tereny Austrii.

Nous avons commencé par la capitale – Bratislava. Nous y sommes arrivées pendant le soir. Mais quand même c’est le bon temps pour admirer la ville illuminée (mais pas pour les photos). Il faut obligatoirement visiter le centre historique. Je suis sûre que vous seriez charmés par les petits magasins dont les vitrines pittoresques nous attirent pour des longs moments. En errant dans les rues, nous sommes montées sur la colline où se trouve le Château de Bratislava – carte de visite de la capitale. Là, nous pouvons admirer le panorama de la ville. Et nous voyons même les terrains de l’Autriche.

Skoro już o Austrii mowa, będąc tak blisko Wiednia, koniecznie trzeba się tam wybrać! Z Bratysławy możemy wsiąść w pociąg i po niespełna dwugodzinnej podróży znajdziemy się w samym centrum Wiednia. To zdecydowanie nie jest miasto, gdzie jeden dzień wystarczy nam, aby wszystko zobaczyć. Jednak lepiej jest skorzystać z noclegu w Bratysławie, ceny są zdecydowanie niższe. Zwiedzanie zaczęłyśmy od słynnego pałacu Shönbrunn. Tam właśnie mieszkała cesarzowa Sissi, której sława do tej pory rozbrzmiewa w całym Wiedniu. W Shönbrunnie spędziłyśmy dobrych kilka godzin, pomimo zimy rozległe ogrody i piękne widoki zatrzymały nas tam wyjątkowo długo. Następnie zwiedziłyśmy centrum Wiednia. Liczne zabytki i pyszna kawa umiliły nam to austriackie popołudnie. Na pewno wrócę tam kiedyś, aby dokładniej przyjrzeć się temu pięknemu miastu.

À propos de l'Autriche, en étant si près de Vienne, il faut y aller! De Bratislava, nous pouvons prendre le train et après moins de deux heures, nous serons au centre de Vienne. Certainement, ce n’est pas une ville où une journée suffirait à voir tout ce qu’y est intéressant. Mais en tout cas, c’est mieux de chercher un logement à Bratislava, comme les prix y sont plus bas. Nous avons commencé la visite par le palais de Shönbrunn. C’est là où avait habité l’impératrice Sissi. Nous pouvons encore trouver des traces de sa gloire à Vienne. À Shönbrunn, nous avons passé quelques heures car les jardins et la vue magnifique nous y ont arrêtées pour longtemps. Ensuite, nous avons visité le centre de Vienne. L’après-midi était très agréable grâce aux nombreux monuments intéressants à Vienne et au café delicieux. Sûrement, je vais y revenir pour explorer mieux cette ville magnifique.

Po powrocie do Bratysławy planowałyśmy już kolejne punkty podróży, mniejsze malownicze słowackie miejscowości. Jako pierwszą odwiedziłyśmy Bańską Szczawnicę. To chyba jedno z moich ulubionych słowackich miasteczek. Na ulicach nie było żywego ducha, a one same wydawały się być przeniesione w czasie. Mogłyby być inspiracją dla Charlesa Dickensa.  Zbaczając z głównej drogi można było podziwiać widok na góry. Bliżej centrum ulokowany były urokliwe stare antykwariaty i kawiarenki  „z duszą”, jak na przykład Divná Pani, którą serdecznie polecam.

Après la rentré à Bratislava, nous étions prêtes à réaliser les points suivants de notre voyage. Alors, quelques plus petits villages slovaques. Le premier, c’était Banská Štavnica – mon préféré! Dans les rues, il n’y a personne. Il semble que ces rues ne viennent pas de notre temps. Elles pourraient être une ispiration pour Charles Dickens. En s’écartant de la rue principale, nous avons pu admirer les montagnes. Plus près du centre, il y a de vieux magasins d’antiquités et des cafés pitoresques, comme Divná Pani que je vous recommande. 

Po bajkowej Bańskiej Szczawnicy, udałyśmy się do Bańskiej Bystrzycy. To już zupełnie inna historia. Miasto z atmosferą studencką, gdzie wszędzie spacerują młodzi ludzie. Oczywiście, jak to na Słowacji, otoczone górami. Jest to miejsce, gdzie możemy się odprężyć i poznać wielu nowych ludzi. Słowacy są bardzo miło nastawieni w stosunku do turystów.

Après Banská Štavnica, nous avons visité Banská Bistrica. Tout les deux sont très différentes. Bistrica est une ville d’étudiants où les jeunes se promenent partout. Bien sûr, comme c’est la Slovaquie, la ville est entourée de montagnes. C’est un lieu où on peut se reposer et faire de nouvelles connaissances. Les Slovaques sont très gentils pour les touristes.

Na koniec naszej podróży udałyśmy się na mroźną Orawę, blisko polskiej granicy. Mimo, że w większości Europy były plusowe temperatury, tam chodziliśmy w śniegu po kolana. Słowacja to jeden z moich ulubionych punktów na mapie Europy i zawsze chętnie tam wrócę na pyszne bryndzové haluški  przepijane borovičką. 

À la fin de notre voyage, nous sommes allées voir Orava, près de la frontière polonaise. Même si dans toute l’Europe, les temperatures ont été élevées, là il y avait de la neige. La Slovaquie est un de mes points préférés sur la carte d’Europe et je vais y revenir avec plaisir pour goûter encore bryndzové haluški  et Borovička.

Dziękuję za zdjęcia Simonie

Wesołych Świąt! 

Joyeux Noël!

Z okazji świąt chciałam podziękować wszystkim czytelnikom za zainteresowanie i życzyć Wam wszystkiego co najlepsze! Obyście spędzili tegoroczne święta w miłej atmosferze, nie ważne czy jesteście w domach z bliskimi, czy w świątecznej podróży. Wesołych Świąt!

Je voudrais vous remercier, mes chers lecteurs de votre attention et je vous souhaite tout le meilleur! Que l’ambiance de Noël soit merveilleux, n’importe où vous êtes , soit chez vous avec vos proches, soit dans le voyage. Joyeux Noël!

La dolce vita!

 

Dziś bierzemy na tapetę Włochy - centrum europejskiej turystyki. Gdziekolwiek nie pojedziemy, tam natkniemy się na masę zwiedzających. Italia kusi słońcem, morzem, kuchnią, śpiewnym językiem... Mogłabym wymieniać bez końca. Niestety jeżeli chodzi o moje doświadczenia, udało mi się ledwie podejrzeć jak wygląda włoska dolce vita. Zanim jednak opowiem Wam o moim zimowym weekendzie, postanowiłam porozmawiać z Agatą - blogerką, która pasjonuje się kulturą Italii. Więcej o niej pod tym adresem > http://voyageitalien.blogspot.com/

Aujourd'hui, je voudrais m'occuper de l'Italie - le centre du turisme européen. N'importe où nous sommes dans ce pays, nous allons y trouver plein de visiteurs. L'Italie nous séduit avec son soleil, sa mer, sa cuisine, sa langue mélodique... Je pourrais l'énumérer sans arrêt. Malheureusement, s'il s'agit de mes expériences, je ne pourrais que jeter un coup d'oeil sur la dolce vita italiana. Avant de vous raconter mon weekend d'hiver, j'ai décidé de parler à Agata - une blogeuse, qui est passionnée par la culture italienne. Vous trouverez plus d'infos sur ce sujet là > http://voyageitalien.blogspot.com/

Kilka pytań do Agaty:

Dlaczego fascynują Cię właśnie Włochy?

Ponieważ bardzo lubię ten język. W dodatku jestem pasjonatką kultury włoskiej i interesuje mnie historia Półwyspu Apenińskiego.

Jakie są twoje ulubione miejsca w Italii?

Włochy nie są krajem jednorodnym. Są podzielone na dwie części: północ i południe. Południe kocham bardziej. Tam właśnie możemy dobrze zjeść a ludzie są otwarci i spontaniczni. Na południu możemy poczuć atmosferę prawdziwych Włoch.

Wszyscy kochamy włoska kuchnię. Jaka jest pierwsza rzecz, którą musimy zjeść po przyjeździe do Włoch?

Oczywiście pizza! To obowiązkowy punkt programu. Prawdziwa pizza pochodni z Neapolu i to właśnie tam jest najlepsza. Można ją kupić na ulicy za jedyne 1 euro!

Gdzie planujesz pojechać następnym razem?

Chciałabym bardzo odwiedzić Sycylię. Jeszcze nigdy tam nie byłam, a marzy mi się spróbować specjalności tamtejszej kuchni i odwiedzić znane miejsca.

Quelques questions à Agata:

Pourquoi es-tu tellement fascinée par l'Italie?

Parce que la langue italienne me plaît beaucoup. En plus je suis une pasionnée de la culture et de l'histoire de la Penisule Italienne.

Quels sont tes lieux preférés en Italie?

L'Italie n'est pas un pays homogène. Elle est partagée en deux parties : le nord et le sud. Celle du sud me plaît le plus. Je pense que là, on mange bien, les gens sont très ouverts et spontanés. Là, on peut sentir l'ambiance de la vraie Italie.

Nous sommes tous amoureux de la cuisine italienne. Quelle est la première chose qu'il faut goûter après notre arrivée en Italine?

La pizza, bien sûr! C'est un point obligatoire du programme. La vraie pizza est née à Naples. C'est là qu'elle est la plus délicieuse, particulièrement avec de l'huile d'olive. On l'y vend dans les rues pour seulement 1 euro!

Quel sera ta prochaine destination en Italie?

J'aimerais bien visiter la Sicile. Je n'y ai jamais été et je voudrais goûter les spécialités de la cuisine sicilienne et visiter tous les endroits pour lesquels elle est connue.

Mój weekend we Włoszech / Mon weekend en Italie

Moja zimowa podróż była bardzo krótka ale też intensywna. Udało mi się zobaczyć aż trzy piękne miasta w zaledwie trzy dni. Niestety nie zdążyłam się im lepiej przyjrzeć, gdyż czas nas gonił. Niemniej jednak przywiozłam stamtąd kilka fotek, którymi  chcę się z Wami podzielić.

Mon voyage d'hiver était très court mais aussi intensif. J'ai réussi à voir trois jolies villes en à peine trois jours. Malheureusement je n'ai pas pu les découvrir plus en profondeur à cause du manque de temps. Toutefois, j'y ai pris quelques photos que je voudrais partager avec vous.

Pierwszym celem był Mediolan. Miasto pełne atrakcji i zabytków znanych na całym świecie. Powyżej widzicie Duomo czyli Katedrę Narodzin św. Marii. Jest to najsłynniejsza budowla we Włoszech. Oprócz tego koniecznie należy zobaczyć najsłynniejszą operę świata - La Scalę! Jeśli już mówimy o legendarnych miejscach to nie pomijajmy znaczenia Mediolanu w świecie mody. Miło przejść się galerią, gdzie swoje butiki mają najsłynniejsi projektanci mody. Nie zapominajmy także o piętnastowiecznym zamku Sforzów, który był siedzibą tego słynnego rodu.

Notre première destination a été Milan. La ville où il y a plein d'attractions et de monuments connus dans le monde entier. Ci-dessus vous voyez Duomo, la Cathédrale de Milan. C'est le bâtiment le plus connu en Italie. À part cela, il faut obligatoirement voir La Scala - l'opéra le plus connu du monde! Si nous parlons des endroits légendaires, il ne faut pas oublier la signification de Milan dans le milieu de la mode. C'est très intéressant de passer par la gallerie où on peut admirer les boutiques des créateurs de mode les plus connus. Enfin, nous pouvons retrouver un peu d'histoire dans le château de Sforza, venant du quinzième siècle et qui se trouve au centre de Milan. Là, la famille de Sforza a eu sa résidence.

Po kilku godzinach w Mediolanie szybko udaliśmy się do Pavii. W tym małym miasteczku panuje studencka atmosfera. Nie bez powodu wiele młodych ludzi z całego świata wybiera właśnie Pavię. Stary gmach uniwersytetu robi wspaniałe wrażenie. Studenci podczas przerw mogą się przechadzać po dziedzińcu czy też licznych, starodawnych korytarzach. Niesamowita podróż w czasie - dla szczęściarzy nawet na co dzień!

Après quelques heures à Milan, nous sommes allés vite à Pavia. Dans cette petite ville, nous avons retrouvé l'ambiance d'une ville étudiante. Ce n'est pas sans raison que les jeunes gens du monde entier choisissent Pavia. Le vieux bâtiment de l'Univerité est vraiment impressionnant. Pendant les pauses, les étudiants peuvent se promener dans la cour ou dans les couloirs anciens. C'est un vrai voyage dans le temps - imaginez que pour certains, c'est le quotidien.

Na sam koniec zostawiliśmy sobie Turyn.  Mimo iż pogoda nie dopisała miło było popatrzeć na słynną, monstrualną wierzę  górującą nad Turynem. Ciekawość zmusiła mnie, aby się tam udać. Co tam zastałam? Muzeum filmu! Świetna zabawa na ładnych parę godzin i przy okazji dobry pomysł na przeczekanie deszczu :)

À la fin, il nous reste Turin. Malgré le temps pluvieux, c'était très agréable d'admirer la tour immense qui domine le panorama de Turin. La curiosité m'a poussée à y aller. Et qu'est-ce que j' y ai trouvé? Le musée du film! C'était très amusant, même pendant quelques heures et en plus - c'est une bonne idée pour attendre le soleil :)

Merci pour les photos à Liliana et Agata.

Deszczowy Amsterdam

Amsterdam pluvieux

Jesienią tego roku wybrałyśmy się na weekend do Amsterdamu. Nie miałyśmy jakiś wielkich planów, chciałyśmy po prostu poczuć atmosferę tego miasta, pospacerować wzdłuż kanałów, wypożyczyć rower, zobaczyć czym są słynne coffee shopy :) Dwudniowy spacer okazał się niezapomnianym weekendem. Byłyśmy zachwycone zderzeniem tylu kultur w jednym miejscu! Amsterdam to miasto tolerancji!

En automne, cette année, nous avons décidé d'aller passer un weekend à Amsterdam. Nous n'avions pas des grands plans, juste celui de sentir un petit peu l'ambiance de cette ville, de faire une promenade le long des canals, d'emprunter une bicyclette et de voir ce que c'est un coffee shop :) Cette promenade de deux jours s'est avérée un weekend inoubliable. Nous avons été ravies de voir un mélange de cultures. Amsterdam est une ville de tolérance!

Jaką przyjąć strategie żeby w tak krótkim czasie dowiedzieć się czegoś o stolicy Holandii. Postanowiłyśmy wybrać się na tzw Free Walking Tour. Cała piesza wycieczka z przewodnikiem  trwa cztery godziny, jednak gwarantuję, że nie nudziłyśmy się nawet przez chwilę! Przewodnik z powodzeniem zabawiał publikę nie tylko anegdotkami o Dzielnicy Czerwonych Latarni ale też sypał żartami jak z rękawa. Wystarczy zapisać się przez Internet i stawić się na Dam Square o umówionej godzinie.

Quelle serait la stratégie de la visite pour pouvoir découvrir le plus que possible de la capitale des Pays-Bas? Nous avons décidé de suivre le Free Walking Tour. Cette visite pédestre dure 4 heures, mais je vous guarantis que nous ne sommes pas énuyées une minute! Le guide amusait le public non seulement avec des anecdotes de Red Lights District, mais aussi il plaisantait tout le temps comme un vrai comédien. Il faut juste s'inscrire sur Internet  et venir à l'heure présicée à Dam Square au centre d'Amsterdam.

Warto napisać słów kilka o słynnych kamieniczkach. Mówi się, że wejść po schodach w Amsterdamie to nie lada wyzwanie (potwierdzam). Są bardzo wysokie i wąskie. Gdy się przyjrzymy, zobaczymy, że kamienice nie stoją pod kontem prostym do podłoża, ale są nieco pochylone w stronę frontu. Dlaczego? Bo kiedy mieszkaniec Amsterdamu kupi sobie lodówkę, marne szanse na wniesienie jej do mieszkania schodami. Łatwiej przez okno! À propos okien, mieszkańcy chętnie chwalą się swoim życiem prywatnym przez co nie zasłaniają okien. Kotary, żaluzje, okiennice.... tego nie zobaczycie w Amsterdamie.

Il faut écrire quelques mots sur les édifices connus de la ville. On dit que monter les escaliers à Amsterdam n'est pas facile (je suis d'accord). Ils sont très hauts et étroits. Si nous regardons bien, nous pouvons remarquer que les édifices sont un peu penchés en avant. Pourquoi? Parce que quand un habitant achète un frigo, il n'y a pas de chance de l'apporter par les escaliers. C'est mieux d'utiliser la fenêtre! À propos des fenêtres, les habitants font volontiers part aux autres de leurs vies privées, ils ne voilent jamais les fenêtres. Les volets, les rideaux... ne les cherchez pas à Amsterdam.

Kanały! Mówi się, że Amsterdam to Wenecja Północy. Jednak to Holendrzy o wiele lepiej rozwiązali kwestie architektoniczne miasta. Murowane kamienice o solidnych fundamentach świetnie trzymają się na tym podmokłym terenie. Być może niedługo będziemy mówić, że Wenecja to Amsterdam Południa. Wszystko dlatego, że Amsterdam położony jest w depresji, innymi słowy został wyrwany morzu. Dzięki pompom osuszającym możemy teraz cieszyć oczy miastem na wodzie. Jakby tego było mało w Amsterdamie ciągle pada deszcz! To przez morski, wilgotny klimat. Parasol i kalosze - elementy obowiązkowe!

Les canals. On dit que Amsterdam est la Venise du Nord. Cependant, ce sont les Hollandais qui ont le mieux résolu la question architecturale de la ville. Les édifices maçonnés de fontation solide sont stabiles sur ce terrain submergé. Peut -être bientôt va-t-on dire que Venise est l'Amsterdam du Sud. C'est parce que Amsderdam est liée à une dépression, et donc elle est arrachée de la mer. Grâce aux pompes séchantes et la technique avancée nous pouvons admirer cette ville sur l'eau. En plus, à Amsterdam il pleut tout le temps! C'est à cause du climat maritime. Un parapluie et des bottes en caoutchouc sont indispensables!

Jak już zmokniemy wystarczająco aby mieć dość spacerów, uciekamy do barów. To co w Holandii najlepsze to sery i piwa. Oczywiście najsłynniejszym piwem jest Heineken, ale polecam wybrać jedno z lokalnych. Poniżej na zdjęciu moja propozycja. Jeśli zobaczycie to piwo w Amsterdamie, nie wahajcie się złożyć zamówienie!

Quand nous sommes assez mouillés pour en avoir marre, des promenades, nous allons aux bars. Ce qui est le meilleur aux Pays-Bas, ce sont les fromages et les bières. Bien sûr, la bières la plus connue c'est Heineken, mais je vous recommande de goûter une des bières locales. Ci-dessous, vous voyez ma proposition. Si vous la voyez à Amsterdam, n'hésitez pas à la commander!

Wreszcie rowery. To jedyne miasto w Europie gdzie rowery mają pierwszeństwo, nawet przed pieszymi. Tak naprawdę prawie w ogóle nie widać tam samochodów, wszyscy poruszają się rowerami, nawet kiedy leje. Może dlatego mieszkańcy Amsterdamu mają takie nienaganne sylwetki.

Les vélos! C'est la seule ville de l'Europe où la priorité dans les rues est aux vélos, même avant les piétons. En fait, il n'y a pas trop de voitures, tout le monde se déplace en bicyclettes, même quand il pleut. C'est peut-être pour cette raison que les Hollandais ont des silhouettes si sveltes.

A co dla turysty z krwi i kości, biegającego po muzeach. Otóż, nie lada gratka. Amsterdam proponuje nam masę muzeów, najbardziej znane to muzeum Van Gogha i Anny Frank. Warto też zobaczyć Muzeum Narodowe. Czuć tutaj ducha Rembrandta. Można tez obejrzeć wnętrza wielkich, starych kościołów. Zajrzyjcie też na Plac Beginek, jednak należy pamiętać, żeby zachować tam absolutną ciszę. Tutejsze domy zamieszkane są przez samotne kobiety.

Et pour les vrais touristes toujours courant dans les musées? Amsterdam vous propose une multitude de musées. Les plus connus sont le Musée de Van Gogh et le Musée d'Anne Frank. Il faut voir aussi le Musée National. Vous pouvez y sentir l'esprit de Rembrandt. En plus, il y a pas mal de vieilles églises, vous pouvez découvrir leurs intérieurs. Il faut voir la Place de Béguinage, mais il faut que vous le faissiez en silence. Les maisons sont toujours habitées par les femmes solitaires.

Podsumowując, według mnie Amsterdam to miasto o niepowtarzalnej atmosferze jakiej nie poczujecie nigdzie indziej na świecie. Albo ją pokochacie, albo znienawidzicie. Ja ją pokochałam!

Pour finir, selon moi, Amsterdam est une ville d'ambiance extraordinaire que vous n'éprouverez nulle part ailleurs. Vous allez l'aimer ou détéster. Moi, je l'aime!

Dziękuję Justynie za zdjęcia.

W kraju Drakuli 

 Dans le pays de Dracula

Tym razem chcę Wam opowiedzieć o mojej wakacyjnej podróży do Rumunii, kraju Karpat, Drakuli i mamałygi. Podróż zaczynamy od stolicy, czyli Bukaresztu.

Cette fois-ci je voudrais vous raconter mon voyage de vacance en Roumanie, le pays des Carpates, de Dracula et ... mămăligă. Nous avons commencé le voyage par la capitale, Bucarest.

Zacznę od prezentacji Pałacu Parlamentu znanego pod nazwą Casa Poporului. Ten ogromny gmach jest największym budynkiem w Europie.

Au début, il faut présenter le Palais du Parlement, plus connu sous le nom de Casa Poporului. Cet édifice immense est le plus grand bâtiment en Europe. 

Mieszkańcy Bukaresztu mają wiele możliwości spędzania wolnego czasu. Jest tu sporo świetnie zagospodarowanych parków, przez co nie jesteśmy przytłoczeni wielkomiejską atmosferą. Koniecznie należy zwiedzić stare miasto! Znajdziemy tam coś w rodzaju francuskich rues de la soif, gdzie miasto w nocy tętni życiem. W dzień za to można podziwiać architekturę stolicy.

Les citoyens de Bucarest ont plein de possibilités de passer leur temps libre. Ici, il y a pas mal de parcs, très bien adaptés. Comme ça, nous ne sommes pas écrasés pas une ambiance de grande ville. Il faut obligatoirement visiter le centre historique! On peut y trouver une sorte de rues de la soif où, pendant la nuit, la ville est très vivante, et pendant le jour nous pouvons y admirer l'architecture de la capitale.

Podróż nie mogłaby być udana bez dobrej kuchni. Taką też odnalazłam w Rumunii. To, co rumuni kochają najbardziej to  różnego rodzaju ciorby (zupy), mamałyga (którą dodaje się praktycznie do każdego dania) i pyszny deser papanaşi. Możemy pozwolić sobie na obiad w dość ekskluzywnej restauracji, bo ceny, nawet w centrum Bukaresztu, są całkiem przystępne.

Un voyage ne peut pas être réussi sans goûter une bonne cuisine. Je l'ai trouvée en Roumanie. Ce que les Roumains aiment le plus ce sont les ciorba (le potage), les mămăligă (qu'ils ajoutent presque à chaque repas) et un dessert délicieux papanaşi. Nous avons pu nous permettre un peu du luxe, comme les prix, même au centre de Bucarest, sont assez abordables.

Następny przystanek do Sibiu, piękne miasto otoczone górami. Kiedyś zarządzane było przez Niemców, przez to odznacza się uporządkowaniem. Sibiu to miasto akademickie. Czuć tam studencką atmosferę. Dzięki temu możemy tutaj znaleźć wiele opcji na spędzenie miłego wieczoru.

L'arrêt suivant - Sibiu, une ville magnifique, entourée par les montagnes. Autrefois, Sibiu était administrée par les Alemands donc elle se distingue par un certain ordre. C'est la ville où se trouve une Université préstigieuse et nous pouvons y resentir une ambiance académique. Il n'est pas difficile non plus de trouver un endroit où nous pouvons passer une bonne soirée.

Na obrzeżach Sibiu znajduje się jeden z najstarszych skansenów w Europie. To miejsce, gdzie dotykamy historii zarówno rumuńskiej jak i mołdawskiej. Moja przewodniczka była mołdawianką, dzięki temu poznałam masę ciekawostek na temat tego kraju. Jedna z nich dotyczy koloru domków poniżej. Jest uzyskiwany w stu procentach z naturalnych metod. Ten charakterystyczny niebieski kolor można spotkać tylko w Mołdawii.

À coté de Sibiu, il se trouve un de plus vieux musées en plein air de l'Europe. Ici, nous pouvons toucher l'histoire non seulement roumaine, mais aussi moldave. Ma guide était une Moldave, alors j'ai appris plein de curiosités sur son pays. Une d'elles a concerné la couleur des maison que vous voyez ci-dessous. L'origine de la peinture est cent pour cent naturelle. Cette couleur est caractéristique pour la Moldavie.  

Kolejnym  miastem, które zwiedziłyśmy jest Braşov. Podobnie jak Sibiu położony jest na terenach górzystych, przez co jest tutaj wiele tarasów widokowych, z których widać całe miasto.

Ensuite, nous avons visité Braşov. Comme Sibiu, Braşov est situé sur un terrain montagneux. Grace à cela, il y a beaucoup de terrasses dont nous pouvons admirer le panorama de la ville.

Ciekawostka! W Braşovie znajduje się Strada Sfori, czyli najwęższa ulica w Europie! 

Une curoisité! À Braşov, il y a la Strada Sfori - la plus étroite rue en Europe!

Zaledwie kilkanaście kilometrów od Braşova znajduje się Castel Bran. Tak! Właśnie tam mieszkał Vlad Ţepeş, bardziej znany jako hrabia Drakula. Mówi się, że pod jego władzą w Rumunii panował surowy porządek. Zamek leży na wzniesieniu, przez co wygląda naprawdę przerażająco, szczególnie w deszczową pogodę. Zamek jest świetnie przystosowany dla zwiedzających. Otwarte są nawet tajemne przejścia. Na zdjęciu widać dziedziniec zamku.

À peine à quelques kolomètres de Braşov se trouve le Castel Bran. Oui, c'est là qu'a habité Vlad Ţepeş, plus connu comme le comte Dracula. On dit que sous son règne en Roumanie il y a eu un ordre rigide. Le château est situé sur une colline et grâce à cela il a l'air vraiment effrayant, particulièrement pendant la pluie. Le château est très bien adapté pour les visiteurs. Même les passages secrets sont à notre disposition. Sur la photo, vous voyez la cour du château.

Następnym punktem naszej wycieczki była Sinaia. Atrakcją tego miasteczka jest zamek, jeden z najpiękniejszych w Rumunii. Dookoła znajduje się malowniczy ogród i liczne kawiarnie. Świetne miejsce na niedzielne, leniwe popołudnie.

Le point suivant de notre voyage c'était Sinaia. L'attraction de ce village, c'est le château, un des plus beaux en Roumanie. Autour de lui se trouve un jardin pittoresque et de nombreux cafés. C'est un lieu parfait pour y passer les après-midis parreseux de dimanche.

Ostatnim rumuńskim miastem, które zwiedziłam był Cluj-Napoca. Znalazłam się tam przypadkiem, jednak miło było zobaczyć kolejne duże, akademickie miasto z piękna starówką.

Była to jedna z moich najbardziej udanych wycieczek. Rumunia zaskoczyła mnie pozytywnie pod każdym względem i przy najbliższej możliwej okazji na pewno tam wrócę.

La dernière ville que nous avons visitée était Cluj-Napoca. J'étais là par hazard, mais c'était très bien de voir une grade ville académique avec un joli marché.

C'état l'un de mes voyages les plus réussis. J'ai été bien surprise par la Roumanie et à la prochaine occasion je vais y revenir!

Wracając do Polski okazało się, że mamy przesiadkę w Budapeszcie, jednej z najpiękniejszych europejskich stolic. Ale tu już zupełnie inna historia...

En rentrant en Pologne, il s'est avéré qu'on avait un changement à Budapest, une de plus belles capitales européennes. Mais c'est une autre histoire...

Nasza Jura

Notre Jura

Nie trzeba daleko szukać, żeby odkryć coś pięknego. Pochodzę z Częstochowy i bardzo lubię moje często niedoceniane tereny. Mam nadzieję, że po tej notce niektórzy z Was zdecydują się odwiedzić moje okolice.

On ne doit pas chercher longtemps pour trouver un beau lieu. Je viens de Częstochowa et j'adore mes terrains, non assez appréciés des touristes.

Jura Krakowsko-Częstochowska słynie z zamków, budowanych na wapiennych skałach. Ich pas ciągnie się od Częstochowy aż po sam Kraków i nazywany jest Szlakiem Orlich Gniazd. Warownie były systemem obronnym zapoczątkowanym przez Kazimierza Wielkiego mającym za zadanie kontrolować słynny w Europie szlak handlowy, gdzie transportowano między innymi bursztyn. Obecnie, większość z zamków to ruiny, jednak niektóre zostały odbudowane.

Zamek Olsztyn, położony zaledwie 15 km od Częstochowy to jedno z moich ulubionych miejsc. Rozległe ruiny pozwalają na długie spacery po skałkach i pozostałych fundamentach. Świetne miejsce na popołudniowy, letni piknik!

Le plateau de Cracovie - Częstochowa est connu pour ces châteaux construits sur les roches calcaires qui se trouvent entre Kraków et Częstochowa. Ils s'appellent Szlak Orlich Gniazd. Les châteaux constituaient un système défensif initié pas Kazimierz le Grand. Ils ont été chargés de surveiller un chemin de commerce connu en Europe, qui servait au transport de l'ambre. Aujourd'hui la plupart des châteaux ne sont que des ruines, mais certains on été reconstruits.

Le château d'Olsztyn à 15km de Częstochowa, est l'un de mes endroits préférés. Les vastes ruines nous permettent de faire de longues promenades sur les roches et les fondations qui sont restées jusqu'à nos jours. C'est un lieu parfait pour un pique-nique d'été!

Udając się dalej na południe, w pobliżu Olsztyna wchodzimy do Rezerwatu Sokole Góry. Świetne miejsce dla amatorów górskich spacerów i dla tych, którzy chcą pooddychać świeżym powietrzem.

En allant plus loin vers le sud, près d'Olsztyn, on entre dans la réserve naturelle Sokole Góry. C'est un lieu parfait pour les amateurs des promenades à la montagne et pour ceux qui veulent respirer de l'air frais.

Latem, można tu znaleźć mnóstwo wyśmienitych jagód!

En été, on peut y trouver une multitude de baies!

Trzymając kurs na południe dojeżdżamy do zamku Mirów. Są to obecnie odnawiane ruiny, które niebawem staną się hotelem. Jest to zamek położony na lekkim wzniesieniu, z którego rozciąga się widok na wyżynę i wapienne skały.

On continue vers le sud et on se trouve au château de Mirów. Aujourd'hui, ce sont des ruines, mais leur rénovation progresse. Bientôt ils vont se tranformer en un hôtel. Le château est bâti sur une colline. De là, on peut regarder un panorama du plateau et bien sûr les roches calcaires.

Z Mirowa można przejść się półgodzinnym szlakiem, który doprowadzi nas do innego zamku, Bobolice. Został odnowiony, dlatego za zwiedzanie trzeba zapłacić. Przed wejściem znajdziemy budkę z wyśmienitym żurkiem! Obowiązkowy punkt dla każdego zwiedzającego!

De Mirów, on peut prendre le chemin vers un autre château, Bobolice. Le trajet dure trente minutes et le château a été reconstruit, alors il faut payer pour la visite. Devant l'entrée, il y a un bar en plein air ou il faut commander le Żurek - un potage polonais. C'est vraiment exquis. Il est obligatoire pour chaque visiteur!

Jura słynie z przepysznych... pstrągów. Jako, że mamy tutaj wiele hodowli, powstaje też wiele smażalni. W Złotym Potoku na początku sierpnia obchodzi się nawet Święto Pstrąga.

Le Jura est connu pour... ses truites. Comme nous avons ici beaucoup d'élevages, il s'y ouvre beaucoup de bars. À Złoty Potok, au début d'août il y a la Fête de la Truite.

Jeżeli jesteście fanami wspinaczek to Podlesice są miejscem dla Was! Przyjeżdżają tu turyści z całej Polski. Mówi się, że to jedna ze wspinaczkowych stolic Polski. To również świetne miejsce na spacery. Widoki są zachwycające!

Si vous êtes des amateurs des escalades, Podlesice est un lieu pour vous! Les touristes de toute la Pologne y viennent. On dit que c'est une de capitales polonaises de l'escalade. En plus, c'est un endroit parfait pour les promenades. La vue est magnifique!

Krótko mówiąc, Jura to zamki, wspinaczka i pstrągi! Mam nadzieję, że zachęci Was to do zwiedzenia tych pięknych terenów!

Bref, le Jura, ce sont les châteaux, l'escalade et les truites! J'espère que cela vous incitera à visiter ces beaux terrains.

Zapachy Marsylii 

 Les odeurs de Marseille

Następnym miejscem, które chciałabym Wam pokazać jest Marsylia i jej okolice. Czekała nas bardzo długa droga z Bretanii do Prowansji, więc wybrałyśmy samolot, który okazał się tańszy niż pociąg. Przy okazji zwiedziłyśmy malownicze Nantes, rywalizujące z Rennes o status stolicy Bretanii.

Un autre endroit que je voudrais vous montrer, c’est Marseille et ses alentours. Nous avons dû faire une longue route de la Bretagne à la Provance, nous avonc donc choisi l’avion qui s’est avéré moins cher que le train. À l’occasion, nous avons visité Nantes qui se dispute avec Rennes le nom de la capitale de la Bretagne.

Postanowiłyśmy zatrzymać się w malowniczym Estaque, położonym kilka kilometrów od Marsylii. To urocze miasteczko słynące z dużego portu i pięknych plaż. Tam właśnie najlepiej poczułyśmy prowansalską atmosferę wałęsając się po ciasnych i pustych uliczkach.

Nous avons décidé de dormir à Estaque à quelques kilomètres de Marseille. C’est un village adorable, connu pour son grand port et ses jolies plages. Là, nous avons bien senti l’ambiance provençale en flânant dans les rues vides et étroites.

Plażowanie w Estaque to zdecydowanie lepszy pomysł niż w Marsylii. Plaże nie są zatłoczone i do tego bardzo urokliwe. Dla tych, którzy nie przepadają za ciągnącym się w nieskończoność leżeniem na ręczniku jest wiele miejsc, gdzie można spacerować i podziwiać widoki. Jedyny minus – lodowata woda!

Aller à la plage d’Estaque est une meilleure idée qu’à Marseille. Ici, les plages ne sont pas bourrées et en plus elles sont très belles. Pour ceux qui n’aiment pas trop lézarder pendant des heures il y a des chemins où on peut se promener et admirer le paysage. Le seul inconvénient – l’eau glacée !

Są dwie możliwości aby dostać się z Estaque do Marsylii. Pierwsza to pociąg, druga, w podobnej cenie i zdecydowanie ciekawsza, to statek! Oczywiście wybrałyśmy półgodzinny rejs po Morzu Śródziemnym. Mijając zamek If wpłynęłyśmy do Starego Portu, budowanego jeszcze przez antycznych Greków!

Il existe deux options pour se déplacer d’Estaque à Marseille. La première, c’est le train. La deuxième, au même prix et beaucoup plus intéressante, c’est le bateau! Bien sûr, nous avons choisi la croisière sur la Mer Mediterranée. Après être passée à coté du château d’If, nous sommes entrées dans le Vieux Port contruit par les Grecs de l’époque antique!

Zwiedzanie Marsylii ułatwia szlak dla turystów namalowany na chodnikach. Idąc wzdłuż zielonej linii zobaczycie wszystko to, co w Marsylii najpiękniejsze. Jeśli jednak wolicie improwizować, polecam rozpocząć zwiedzanie od antycznej, greckiej dzielnicy. WĄSKIE ULICZKI! – czyli to co lubię najbardziej. Dobra wiadomość dla głodomorów – to tam ukryte są małe knajpki, gdzie zjemy dużo i tanio.

La visite de Marseille est simplifiée par les indices peints sur les trottoirs. En suivant la ligne verte, vous verrez tout ce qu’il est le plus beau à Marseille. Mais si vous préférez improviser, je vous recommande de commencer par l’ancien quartier grec. LES RUES ÉTROITES – c’est ce que j’aime le plus! Bonne nouvelle pour les gloutons – c’est là où sont cachées les petites gargotes où on mange beaucoup et pas cher.

Idąc dalej na pewno natkniecie się na sklepy z marsylskim mydłem. Samo wejście tam jest atrakcją. Zapach, wystrój i wyjątkowo przyjazna obsługa na pewno zapadnie Wam w pamięć.

En allant plus loin, vous allez sûrement rencontrer sur votre chemin des magasins avec le savon provençal. L’entrée est déjà une attraction. Vous retiendrez dans votre mémoire l’odeur, le décor et le service très aimable.

To co ja zapamiętam najlepiej po Marsylskim spacerze to SCHODY! Jako, że jest to miasto położone na pagórkach są ich setki , więc przygotujcie siebie i swój organizm na pewną dawkę wysiłku.

Ce que je me rappelle le plus nettement, ce sont les ESCALIERS ! Comme Marseille est une ville de terrain montagneux, il y en a des centaines ! Préparez-vous et vos organismes à l’effort physique.

Miejscem, którego nie wolno przegapić jest Kościół Notre Dame de la Garde. Oczywiście aby go obejrzeć z bliska trzeba się wspiąć, ale widoki na pewno zrekompensują nam ten wysiłek. Z góry widać nie tylko całą Marsylię ale też taflę morza oraz góry.

Wnętrza kościołów z południa Francji różnią się znacznie od tych z północy. Nie znajdziemy w nich surowych, szarych murów, ale wiele malowideł, rzeźb i mieszankę kolorów.

Un endroit qu’il ne faut pas rater, c’est l'église Notre Dame de la Garde. Bien sûr, pour la voir de près, il faut monter des escaliers, mais la vue vous recompensera de l’effort. De la cime, vous pouvez voir non seulement la ville, mais aussi une nappe de la mer et des montagnes.

Les intérieurs des églises du sud de France sont différentes de celles du nord. On n’y trouve pas de murs vides et gris, mais une multitude de peintures murales, de sculptures et un mélange de couleurs.

Po Marsylskiej wspinaczce można odpocząć w jednym z parków lub nad brzegiem morza. To piękne miasto, które zachwyca zarówno najsłynniejszymi atrakcjami jak i nieodkrytymi zakamarkami. Jeden z obowiązkowych do zobaczenia punktów na mapie Francji!

Après l'escalade marseillaise vous pouvez vous reposer dans le parc ou au bord de la mer. C’est une belle ville qui vous étonnera par ses attractions les plus connues mais aussi par des endroits cachés. Un des points sur la carte de France à ne pas rater!

Dziękuję za zdjęcia Maggie i Simonie.